Η απειλή των πανδημιών

Σε λιγότερο από τον χρόνο που σας πήρε για να απολαύσετε την τελευταία κυκλοφορία του κινηματογράφου, να κοιμηθείτε λίγο και να παρακολουθήσετε τα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο, μια πανδημία γρίπης θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Θα μπορούσε να σκοτώσει έως και 80 εκατομμύρια ανθρώπους. Αναμφίβολα θα πυροδοτούσε πανικό. Η εθνική ασφάλεια και η παγκόσμια οικονομία θα επηρεαστούν.

Σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε το 2019 από το Global Preparedness Monitoring Board, μια ανεξάρτητη ομάδα 15 εμπειρογνωμόνων που συγκλήθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και ΠΟΥ μετά την πρώτη κρίση Έμπολα, η απειλή μιας πανδημίας που εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, σκοτώνοντας δυνητικά δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, περιγράφηκε ως «πραγματική». Και αυτή τη στιγμή, αντιμετωπίζουμε την πολύ πραγματική απειλή της επιδημίας του κορωνοϊού.

Σε μόλις δύο εβδομάδες, υπήρξαν πάνω από 31.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και περισσότεροι από 600 σχετικοί θάνατοι. Μόνο δύο από τους θανάτους ήταν εκτός της ηπειρωτικής Κίνας - ένας στο Χονγκ Κονγκ και ένας στις Φιλιππίνες, αλλά καθώς επιβεβαιώθηκε το τρίτο κρούσμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, και NHS ζητά από κάθε νοσοκομείο στην Αγγλία να δημιουργήσει «ομάδες αξιολόγησης προτεραιότητας» για ασθενείς με ύποπτο κορονοϊό, γίνεται σαφές ότι η απειλή είναι παγκόσμια. Ο ιός έχει πλέον εξαπλωθεί σε περισσότερες από δύο δωδεκάδες έθνη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει κηρύξει το ξέσπασμα παγκόσμια έκτακτη ανάγκη για την υγεία – αν και είπε ότι αυτό δεν συνιστά ακόμη «πανδημία».

Το Συμβούλιο Παρακολούθησης Παγκόσμιας Ετοιμότητας εξέτασε τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης σε όλο τον κόσμο και διαπίστωσε ότι μόλις 13 χώρες διέθεταν τους πόρους για να καταπολεμήσουν μια «αναπόφευκτη» πανδημία. Οι πιο προετοιμασμένες χώρες περιελάμβαναν το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Γαλλία και την Ολλανδία – ωστόσο, δεδομένου του πόσο γρήγορα θα μπορούσε να εξαπλωθεί μια επιδημία, οι ειδικοί προειδοποίησαν ότι ακόμη και αυτά τα έθνη μπορεί να δυσκολευτούν να περιορίσουν την ασθένεια.

Η ετοιμότητα των επιμέρους χωρών δοκιμάζεται τώρα. Το NHS λέει ότι είναι καλά προετοιμασμένο και χρησιμοποιεί ισχυρά μέτρα ελέγχου των λοιμώξεων για να αποτρέψει την εξάπλωση του ιού. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα ύποπτα κρούσματα απομονώνονται αμέσως και όποιος ήρθε σε στενή επαφή εντοπίζεται, ενώ όποιος έχει επισκεφτεί τη Γουχάν τίθεται σε καραντίνα. Το NHS εισάγει επίσης pods αξιολόγησης του κορωνοϊού, ένα μέτρο που θα επιτρέψει στα τμήματα A&E να κατευθύνουν τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι έχουν συμπτώματα του κορωνοϊού μακριά από άλλους ασθενείς και να προστατεύουν άλλους που χρησιμοποιούν ή επισκέπτονται τα νοσοκομεία, μερικά από τα οποία είναι πιθανό να έχουν ευάλωτο ανοσοποιητικό σύστημα .

Εν τω μεταξύ, η Κίνα εξακολουθεί να παίζει catch-up και φαίνεται να αγωνίζεται να ξεπεράσει την επιδημία. Τα μέτρα που εφαρμόστηκαν, τα οποία περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό της πόλης Wuhan και της γύρω επαρχίας, επηρεάζοντας περισσότερους από 50 εκατομμύρια ανθρώπους, ήταν αποτελεσματικά και τώρα εισάγονται πιο περιοριστικά μέτρα, όπως η κατασκευή ξεχωριστών νοσοκομείων, η απαγόρευση ομαδικών γευμάτων σε ορισμένες περιοχές, η τοποθέτηση ορίων. σχετικά με το πόσο συχνά οι άνθρωποι μπορούν να βγαίνουν έξω και το κλείσιμο των ανελκυστήρων σε ορισμένα κτίρια. Έγιναν όμως ενέργειες αρκετά σύντομα;

Το Συμβούλιο Παρακολούθησης Παγκόσμιας Ετοιμότητας προειδοποίησε ότι ασθένειες επιρρεπείς σε επιδημίες όπως ο Έμπολα, η γρίπη και το Sars γίνονται όλο και πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Οι λόγοι για αυτό περιλαμβάνουν τις αυξανόμενες συγκρούσεις, τα εύθραυστα κράτη και την αυξανόμενη μετανάστευση παράλληλα με την κλιματική κρίση, την αστικοποίηση και την έλλειψη υγιεινής. Αυτά είναι, είπε, «περιοχές αναπαραγωγής» για ταχεία εξάπλωση, καταστροφικές εστίες.

Η είδηση έρχεται αμέσως μετά από μια αναφορά, με το όνομα Ένας κόσμος σε κίνδυνο , είπε ότι οι τρέχουσες προσπάθειες προετοιμασίας για κρούσματα μετά από κρίσεις όπως ο Έμπολα είναι «εντελώς ανεπαρκείς» και αναφέρθηκε στη ζημιά που προκάλεσε η πανδημία της ισπανικής γρίπης το 1918 και είπε ότι οι σύγχρονες εξελίξεις στα διεθνή ταξίδια θα βοηθούσαν την ασθένεια να εξαπλωθεί ταχύτερα - πριν από έναν αιώνα η πανδημία της ισπανικής γρίπης μόλυνε το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού και σκότωσε 50 εκατομμύρια ανθρώπους.

Είναι τρομακτικό αν σκεφτείς προηγούμενες επιδημίες – Ο Μαύρος Θάνατος, για παράδειγμα, στοίχισε έως και 200 εκατομμύρια ζωές σε μια εποχή που τα ταξίδια περιορίζονταν σε μεγάλο βαθμό στην ανοιχτή θάλασσα και το πιο γρήγορο μέσο στην ξηρά ήταν με άλογο. Σε μια εποχή που μπορούμε να πηδάμε και να βγαίνουμε από αεροπλάνα, να ταξιδεύουμε σε όλο το μήκος και το πλάτος της χώρας σε λίγες ώρες και όπου οι κάτοικοι των πόλεων περνούν ώρες την ημέρα μετακινώντας αμήχανα με λεωφορεία, τραμ και μετρό – δεν είναι περίεργο που τα μικρόβια μπορούν απλώνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Στον ταχέως μεταβαλλόμενο και διασυνδεδεμένο κόσμο μας, οι ειδικοί λένε ότι πρέπει «να φτιάξουμε τη στέγη πριν έρθει η βροχή». Αυτό σημαίνει να είμαστε προετοιμασμένοι και να σχεδιάζουμε αποτελεσματικά για το τι θα κάναμε ενόψει μιας επιδημίας. Οι συντάκτες της έκθεσης λένε: «Είναι καιρός για επείγουσα και διαρκή δράση. Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει αυξημένη χρηματοδότηση σε κοινοτικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο για την πρόληψη της εξάπλωσης εστιών. Απαιτεί επίσης από τους ηγέτες να λάβουν προληπτικά μέτρα για την ενίσχυση των μηχανισμών συντονισμού ετοιμότητας σε όλες τις κυβερνήσεις και την κοινωνία για να ανταποκριθούν γρήγορα σε μια έκτακτη ανάγκη».

Οι υποδομές και οι εγκαταστάσεις υγείας θα είναι σίγουρα το κλειδί για τη διαχείριση της έκρηξης οποιασδήποτε πανδημίας. Με απλά λόγια, σε περίπτωση επιδημίας, θα υπάρχουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι που χρειάζονται ιατρική φροντίδα και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος για αυτούς, για το ευρύτερο κοινό και για το προσωπικό του νοσοκομείου. Τα νοσοκομεία θα πρέπει να βρουν χώρο και χωρητικότητα για να περιθάλψουν τους ανθρώπους και μάλιστα γρήγορα.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας λέει ότι η διαχείριση μιας επιδημίας απαιτεί συνεργασίες με παρόχους υπηρεσιών που μπορούν να βοηθήσουν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης όπως τα νοσοκομεία να προσθέσουν χωρητικότητα – κατά προτίμηση συνεργασίες που έχουν δημιουργηθεί εκ των προτέρων. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να τους καλέσουν πιο γρήγορα σε περίπτωση καταστροφής, και όλοι γνωρίζουν τι αναμένεται από αυτούς. Στις ταινίες καταστροφών, βλέπουμε δημόσιους χώρους να χρησιμοποιούνται ως προσωρινοί χώροι υγειονομικής περίθαλψης όταν χτυπούν επιδημίες – αθλητικές αίθουσες, κοινοτικά κέντρα και παρόμοια – αλλά αυτό δεν είναι ιδανικό για τους ασθενείς, τις οικογένειές τους ή το προσωπικό που τους περιθάλπει.

Λοιπόν, τι άλλο θα λειτουργούσε; Σαφώς, η κατασκευή επιπλέον νοσοκομείων ή πρόσθετων κλινικών χώρων από τούβλα και κονίαμα δεν αποτελεί επιλογή – οπότε τι μπορεί να γίνει; Οργανώσεις όπως Λύσεις Vanguard Healthcare συνεργαστείτε με οργανισμούς υγειονομικής περίθαλψης για να δημιουργήσετε πρόσθετη χωρητικότητα, η οποία είναι προσωρινή αλλά πολύ πιο ισχυρή και απολύτως κλινικά υγιής. Τα περιβάλλοντα δεν είναι προσωρινά, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσωρινά.

Σε μια επιδημία, οι μονάδες μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα για να υποστηρίξουν περιοχές που αγωνίζονται να ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση ή όπου, εάν έχει δεσμευτεί χώρος σε ένα νοσοκομείο για τη δημιουργία ενός «κόμβου» για τη θεραπεία και τον περιορισμό μιας επιδημίας, μπορούν να χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ενός πιο μακροπρόθεσμου «εφεδρικού συστήματος» σε άλλες τοποθεσίες για να καλυφθεί το έλλειμμα – για παράδειγμα για ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση.

Οι ασθενείς και στις δύο περιπτώσεις μπορούν να μεταγγιστούν στην κινητή λύση – είτε πρόκειται για κλινική, θάλαμο ή χειρουργείο. Ή εάν απαιτείται πρόσθετη ή ταχύτερη ανανέωση αποστειρωμένου εξοπλισμού για την κάλυψη της αυξημένης ζήτησης, μια κινητή κεντρική μονάδα αποστείρωσης μπορεί να βοηθήσει στη γεφύρωση του χάσματος.

Οι κινητές μονάδες δημιουργούν χώρους που μπορούν, εάν είναι απαραίτητο, να είναι εντελώς ξεχωριστοί από το νοσοκομείο δημιουργώντας μια «όαση» ελέγχου λοιμώξεων ή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εξετάσεις, διαλογή ή υποστήριξη των «τραυματιών που περπατούν» σε κλινικές και θαλάμους. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρόσθετος χώρος θαλάμου ή ακόμη, εάν χρειάζεται, χώρος πρόνοιας για το προσωπικό που μπορεί να χρειαστεί να μείνει στο χώρο για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να πάει σπίτι. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για πρόσθετο και αυτόνομο χώρο νεκροτομείου, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο διασταυρούμενης μόλυνσης.

Καθώς μια επικείμενη πανδημία φαίνεται όλο και πιο πιθανή, είναι ζωτικής σημασίας οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται στις 13 καλύτερες χώρες που είναι καλύτερα προετοιμασμένοι ή όχι, να εξετάσουν προσεκτικά πώς θα αντιμετωπίσουν οι υποδομές τους εάν υποστούν σοβαρή πίεση.