Hoe is het om te opereren in een Vanguard mobiel theater, ingericht als 'Elective hub'?

Tim en Chris ontmoetten elkaar voor dit gesprek in het Warwick Hospital, ongeveer een maand nadat de South Warwickshire University NHS Foundation Trust met orthopedische procedures was begonnen in een Vanguard mobiele laminaire flow-operatiekamer. Je kunt de bijeenkomst hier bekijken of het transcript hieronder lezen.

Voor meer inzicht is er een case study, hier.

En voor een ander perspectief op dit project kun je een gesprek bekijken dat Chris had met de CEO en Operations Director van Trust, hier.

Chris:

Ik begrijp dat dit de vijfde keer is dat je in een Vanguard-theater werkt. Dus, hoe vind je het om daarin te werken?

Tim:

In principe is het vrij eenvoudig. Ik denk dat het meest voor de hand liggende verschil is dat ze kleiner zijn dan een moderne, grote operatiekamer. Hoewel ik, denk ik, in mijn tijd waarschijnlijk in een aantal grote operatiekamers heb gewerkt, waar minder ruimte was. Het grote verschil voor Vanguard is dat er over nagedacht is. Dus in plaats van te proberen je aan te passen aan ruimtes omdat de werkpraktijken zijn veranderd en laminaire stroming en wat dan ook, heb je een omgeving waar alles al is doordacht in termen van patiëntenstromen en het basisidee van het hebben van een anesthesiekamer in één. uiteinde en operatiekamer in het midden en een herstelgebied aan de andere kant werken heel goed.

Chris:

Het is altijd interessant als je met een adviseur zoals jij praat om de motivatie achter het verkrijgen van extra theatercapaciteit ter plaatse te begrijpen. Wat was de reden om het Vanguard Theater op de locatie in Warwick te hebben?

Tim:

Dus ik denk dat we voor Warwick altijd nationaal in een zeer goede positie hebben gezeten en ik denk dat er op dit moment slechts ongeveer vier trusts zijn die meer patiënten behandelen binnen het 18 weken durende RTT-traject. Ik denk dat we momenteel ongeveer 71% hebben. Dat is dus een consistent kenmerk van onze activiteiten en we zijn erin geslaagd dat te bereiken.

We zijn er redelijk goed in geslaagd om COVID te doorstaan, en ik denk dat we erin zijn geslaagd om meer dan 100 patiënten te behandelen via wederzijdse hulp van buiten ons directe verzorgingsgebied, en dat is alles voordat we zelfs maar met de Vanguard zijn begonnen. Ik denk dus dat we beginnen met een zeer geloofwaardige, sterke positie. Bovendien zijn we onlangs een keuzehub geworden en ik denk dat we waarschijnlijk een van de weinige keuzehubs zijn die opereren vanuit een acute ziekenhuislocatie.

De Vanguard past daar heel goed in, omdat we een groep gewillige chirurgen, enthousiaste managers, enthousiast afdelingspersoneel, enthousiast theaterpersoneel hebben die al hard werken. Om de volgende stap te zetten en daadwerkelijk meer wederzijdse hulp te bieden, wat we verwachten te doen, en om onze eigen RTT te behouden en ons feitelijk een weg te banen uit de nasleep van COVID, heb je een zekere mate van kennis nodig. op een constructieve manier afschermen, zodat je veel keuzestromen van patiënten kunt hebben die niet worden onderbroken door trauma's en de dagelijkse noodsituaties. Omdat we een acute trust zijn, kan dat voor ons een drukpunt zijn.

Chris:

Brengt dat dan zijn eigen uitdagingen met zich mee, het hebben van een chirurgische hub op een locatie met trauma en spoedeisende hulp? Ik neem aan dat dit zijn eigen uitdagingen met zich meebrengt, evenals de voordelen die u zojuist hebt beschreven.

Tim:

Ja, het brengt zijn eigen uitdagingen met zich mee. Het feit dat we al een aantal jaren behoorlijk goed presteren, denk ik, komt omdat we al grip hebben op een groot deel van de potentiële verstoring die kan optreden, waarbij noodgevallen duidelijk voorrang moeten krijgen op keuzewerk, maar er zijn dan nieuwe uitdagingen. We hebben bijvoorbeeld ons Vanguard-theater nu gescheiden van de rest van onze operatiekamers geplaatst en daarom moeten we nadenken over eenvoudige patiëntveiligheid. We moeten kijken wie de geschikte patiënten zijn om in een Vanguard-operatiekamer te plaatsen, en wat je niet wilt doen, is wat er, naar ik weet zeker, gebeurt in een aantal omgevingen waar je alle makkelijke patiënten uitkiest en je een geweldig resultaat via uw Vanguard-theaters, maar eigenlijk lijdt de rest van uw dienst eronder omdat nu alle moeilijke patiënten elders worden behandeld. Het is dus een kwestie van managen en we hebben een geweldig team dat dat doet.

Chris:

En ik denk dat het allemaal om die planning gaat, nietwaar? In termen van het verkrijgen van een grotere efficiëntie door een hoger niveau van standaardisatie via het theater, zou ik me ook kunnen voorstellen, in plaats van te veel te hakken en te veranderen.

Tim:

Ja. Ik denk dat het eerste is dat dit in dit specifieke geval niet het geval is geweest bij al mijn vijf keer dat ik in een Vanguard werkte, maar in dit geval zijn we bezig met artroplastiekwerk, punt uit, en we hebben een groep van toegewijde chirurgen die vanaf het begin hebben afgesproken welke kits ze gaan gebruiken, want zodra je een theater gaat openen in een ander deel van het gebouw, zul je je aantal kits, je operatietafels en alle andere parafernalia die daarbij horen. Het eerste is dus dat we ons heel erg moeten concentreren op de specifieke procedures die we gaan uitvoeren, en dat we ze dan op een positieve manier als een productielijn moeten uitvoeren, een goede productielijn met een goede kwaliteitscontrole en Dus ik denk dat dat een voordeel is van wat we doen. We hebben onze Vanguard nu vier weken open en in die tijd hebben we 81 gewrichtsvervangingen gedaan.

Chris:

En daarbinnen heb je een team dat daar op een consistente basis zal werken, gewoon om eraan te wennen, en ik denk dat je daar ook met een Vanguard-team werkt, klopt dat?

Tim:

Dat klopt, ja. Het was fantastisch. We hebben een team van vijf bij elkaar en ze zijn allemaal klinisch gekwalificeerd en kunnen allemaal minstens twee van de drie standaardrollen in het theater vervullen op het gebied van anesthesie, operatie, circulatie en herstel. En ze zijn geweldig geweest. Ze zijn allemaal zeer ervaren en een van de geweldige dingen die we hebben gehad is dat, omdat ons theater nu heel dicht bij onze keuzeafdeling ligt, er een enorme hoeveelheid bandopbouw en acceptatie is geweest. Dit is geen geval van een kant-en-klare service waar mensen van een afstand naar kijken, het is een groot onderdeel geworden van onze normaal aanvaarde praktijk.

Chris:

Uitstekend. En dat wordt eigenlijk behoorlijk cruciaal, denk ik, nietwaar? Het voelt dus niet alsof je een theater hebt dat afgelegen is, zoals je zegt. Eigenlijk wordt het gewoon een onderdeel van de manier waarop dingen worden gedaan. En gezien het aantal patiënten dat u doormaakt, kunt u duidelijk zien welk voordeel daaruit voortvloeit.

Tim:

Dat is juist. Ja. We streven naar vier gewrichtsvervangingen per dag. Ik denk dat we tot de conclusie zijn gekomen dat we er vijf per dag zouden kunnen doen.

Chris:

En het feit dat u ook uit verschillende ziekenhuislocaties komt... hoe wordt dat beheerd: de behandellijst van de patiënt? Is dat moeilijker en hoe beheer je die patiëntenstroom?

Tim:

Ja, dus historisch gezien hadden we wat we ons SWAT-team noemen, ons South Yorkshire Accelerated Transfer-team, een team van verpleegsters en fysio's, die patiënten eerder en wanneer uit het ziekenhuis konden halen. nodig, ga ze thuis opzoeken, bel ze op en regel dat allemaal. Dat werkt duidelijk heel goed als je mensen binnen een redelijk geografisch gebied hebt. Als we patiënten uit Wales behandelen zoals we onlangs hebben gedaan, is de logistiek uiteraard iets ingewikkelder. Als u complicaties heeft, willen wij doorgaans dat patiënten die na de operatie een probleem hebben, contact met ons opnemen in plaats van met hun huisarts. Ik denk dat dat goed is voor ons, dat is goed voor de patiënt, en dat is ook best goed voor de huisarts. Als ze veel verder weg zijn, is dat niet altijd zo eenvoudig te beheren. Het is gewoon iets waar we van tevoren naar moeten kijken en omdat we dit wederzijdse hulpwerk al hebben gedaan, is het Vanguard-theater op zichzelf wat dat betreft geen probleem.

Chris:

Ik denk dat chirurgische hubs in het verleden ook als trainingsomgeving zijn gebruikt, in termen van het feit dat je een gestage doorstroom van patiënten hebt. Dus, hoe heb je ontdekt dat de Vanguard zou kunnen helpen met de trainingsomgeving?

Tim:

Ik denk dat het zal doen. In feite hebben we in deze specifieke Vanguard gedurende onze eerste maand een heel duidelijk beleid gehad dat we heel erg proberen om door adviseurs aangestuurde operaties uit te voeren. Ik denk dat het een kwestie was van niet te veel dingen tegelijk proberen te doen, maar ik ben een fulltime NHS-consulent en ik ben een chirurgisch trainer, dus ik heb een opleidingsregistratie bij me en mijn verwachting is dat nu we een aantal van de eerste eenvoudige problemen rond logistiek en al het andere hebben opgelost, er tijd zal zijn om wat training te doen. En nogmaals, het is een soort beschermde ruimte. Patiënten worden niet geannuleerd vanwege trauma. We zullen het werk gedaan krijgen en daarom denk ik dat de training heel erg belangrijk zal zijn.

Chris:

Het is heel interessant om naar je te luisteren en na te denken over waarschijnlijk de twee belangrijkste uitdagingen waarmee de NHS momenteel wordt geconfronteerd. Eén daarvan gaat over het omgaan met de wachtlijsten en daarom is de manier waarop je het chirurgische centrum beschrijft met die consistente, efficiënte aanpak van het doornemen van de wachtlijsten van groot belang. Dan ook rond het hebben van de trainingsomgeving waarmee u de volgende golf van adviseurs kunt trainen, en natuurlijk ook van artsen. Het is dus heel goed om daarin een rol te kunnen spelen en een rol te kunnen spelen.